Blog Ani Kozery
Sport a życiowe umiejętności i charakter młodego człowieka.

Dzieci  /  11-06-2019  /  Ania Kozera

Sport a życiowe umiejętności i charakter młodego człowieka.

W naszej rodzinie sport od zawsze zajmuje dużo miejsca. I ja, i Kuba bardzo lubimy aktywnie spędzać czas. Dzieci towarzyszą nam i zarażają się naszymi pasjami. Nie mam ambicji wychowania zawodowych sportowców. Dla nas to przede wszystkim sposób na wspólne spędzanie czasu i pomoc w utrzymaniu dobrej formy fizycznej i psychicznej.

Skoro jednak tak dużo czasu spędzamy na sportowo, pojawia się w mojej głowie pytanie jak mogę wykorzystać to w wychowaniu dzieci? Czy przez sport mogę kształtować ich charakter? Czy mogę nauczyć ich rzeczy, które ułatwią im funkcjonowanie w dorosłym życiu?

Dwa sposoby myślenia.

Spotkałam się z dwoma sposobami myślenia na temat pracy nad sobą. Jestem w grupie osób nastawionych jest na rozwój i wzrost. Systematycznie pracuję nad zmianą swoich cech charakteru, przyzwyczajeń i nawyków, które przeszkadzają mi w osiągnięciu moich celów. Dlatego uważam, że nie tylko u dzieci, ale również u dorosłych można z sukcesem pracować nad zmianą zachowania. Przy takiej perspektywie zajęcia sportowe mogą być bardzo pomocne.

Drugi sposób myślenia mogę w skrócie określić: „takim mnie panie Boże stworzyłeś, to takim mnie masz”. Człowiek rodzi się z pewnym zestawem cech i nic na to poradzić nie można. Przy takim nastawieniu to i sport nie pomoże.

Sukces i porażka.

Sport pozwala doświadczyć i zrozumieć, że porażka nie jest stanem stałym. Dziś przegrywasz, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby jutro odnieść sukces. Każdy sukces natomiast, nawet mały buduje u dziecka poczucie własnej wartości. Mobilizuje do przezwyciężania kolejnych trudności i pracy nad sobą. Wykształca podstawową cechę jaką jest wytrwałość w dążeniu do celu. Według mnie tej wytrwałości i umiejętności zaangażowania się w coś na dłuższy czas i zapracowania na nagrodę bardzo brakuje. Dzieci chcą mieć wszystko tu i teraz, najlepiej bez podejmowania wysiłku. Już tylko dlatego warto zachęcić dziecko do aktywności sportowej. A co jeszcze mogę przy okazji zaszczepić w dziecku?

Umiejętność działania w ramach ustalonych reguł.

Każdy sport rządzi się swoimi zasadami. Dziecko w naturalny sposób doświadcza tego, że nie zawsze sprawy będą układać się tak, jakby ono tego chciało. Uczy się zasad i dostosowywania do nich swojego zachowania. To ułatwia współpracę z innymi i rozwija umiejętności funkcjonowania w grupie. Ważny jest też aspekt fair play. Zasady służą temu by sukces odnosić uczciwie i z poszanowaniem dla innych.

Umiejętność planowania i wyznaczania celów.

Żeby osiągnąć w sporcie sukces potrzeba systematycznej pracy, która musi być zaplanowana i nastawiona na osiągnięcie określonego rezultatu. Nie trzeba być jednak wyczynowym sportowcem, żeby nauczyć się tych umiejętności. Zwykła nauka pływania czy jazdy na rolkach już daje takie możliwości. Co więcej, dziecko w trakcie treningów uczy się odkrywać swoje mocne strony i słabe strony, a przez to budować plan treningowy tak, by wykorzystywać to w czym jest dobre do przezwyciężania słabości.

Umiejętność współpracy w grupie i rozumienia różnych perspektyw.

Sporty drużynowe dają najwięcej okazji do nauki funkcjonowania w grupie i współpracy na rzecz wspólnego celu. Uczą przezwyciężania indywidualnych ambicji i chęci zabłyśnięcia na rzecz sukcesu całej drużyny. Podział na role i funkcje na boisku pozwala na zrozumienie różnych perspektyw i tego jak suma indywidualnych wysiłków składa się na końcowy rezultat. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że to wypisz wymaluj praca projektowa, czyli coś, co w przyszłości przyda się pewnie każdemu.

Pozytywne skutki uboczne.

Dla mnie bardzo ważne jest także to, że sport poza rozwijaniem pewnych cech i umiejętności, które przydadzą się dziecku w dorosłym życiu daje tu i teraz kilka pozytywnych efektów. Zaszczepia w dziecku nawyk aktywnego spędzania czasu. Poprawia zdrowie fizyczne i samopoczucie. Rozładowuje negatywne emocje i tzw. nadmiar energii. Dzieci aktywne sportowo lepiej się uczą i lepiej sobie radzą w kontaktach z rówieśnikami. I mają mniej okazji do nudy.

Jakie sporty wybieramy i dlaczego.

Na zakończenie krótko pokażę jakie konkretnie sporty wybieram z Kubą i dziećmi i dlaczego. To oczywiście nasze preferencje. Widać od razu, że lubimy rywalizację, kontakt fizyczny i sporty techniczne, w których potrzeba czasu i systematycznej pracy, żeby opanować i doskonalić potrzebne umiejętności. Szukamy też aktywności na świeżym powietrzu. Zdecydowanie nie lubimy biegać (dla samego biegania) i jeździć na rowerze. Takie nasze preferencje.

Nie jest ważna konkretna dyscyplina czy rodzaj sportu tylko podjęcie codziennego regularnego wysiłku, a ty najlepiej będziesz wiedzieć co ci pasuje i co będzie sprawiać przyjemność całej waszej rodzinie.

Sporty walki

Brazylijskie jujitsu. Ogólnorozwojowy sport z niską barierą wejścia. Buduje kondycję, siłę i wytrzymałość. Aspekt rywalizacji. Przestrzeganie zasad i fair play. Zwłaszcza dla Dominika (13l) jest świetną okazją do sprawdzenia się z rówieśnikami i rozładowania energii. Pomaga też rozładować emocje i daje doświadczenia zarówno zwycięstwa, jak i porażki.

Golf

Fantastyczny sposób na spędzenie czasu wspólnie z dziećmi na świeżym powietrzu. Wymagający technicznie – wyzwanie i okazja do systematycznej pracy, nauka koordynacji i czucia swojego ciała. Każdy dołek na polu golfowym uczy planowania, przewidywania, właściwej oceny swoich możliwości i wychodzenia z tarapatów. Przestrzeganie zasad, fair play i zachowanie według etykiety. Daje możliwość jednoczesnej rywalizacji pomiędzy osobami o różnych poziomach zaawansowania. Po drobnym dostosowaniu zasad mam świetną zabawę zarówno z moim mężem jak i z pięcioletnim Piotrusiem.

Pływanie

Kolejny sport ogólnorozwojowy z niską barierą wejścia, czyli tło dla innych aktywności. Sposób na wspólne spędzenie czasu z dziećmi i beztroskie wygłupy w wodzie. Dodatkowo nauka pływania dla Dominika okazała się dużym wyzwaniem i walką ze swoimi słabościami. Obawiał się głębokiej wody i nie było to dla niego łatwe doświadczenie.

Hokej na rolkach/łyżwach, koszykówka, lacrosse

To kategoria sportów drużynowych. Okazja do wspólnego spędzania czasu z dziećmi. Nauka współpracy w grupie na rzecz wspólnego celu. Praca nad zdobywaniem technicznych umiejętności i doskonaleniem ich. Rywalizacja, kontakt fizyczny, rozładowanie napięć i emocji.

Trening na siłowni z trenerem personalnym

To czas dla mnie i dla Kuby. Traktuję te zajęcia trochę jak higienę osobistą. Dedykowany trener dopasowuje ćwiczenia do moich obecnych potrzeb i pomaga przezwyciężyć różne dolegliwości. Daje mi to przygotowanie pod inne sporty i pozwala zachować sprawność i dobrą kondycję na przyszłość. Trafiłam pod opiekę trenera, który specjalizuje się w powrocie do sprawności po ciąży i porodzie. Dzięki treningom odzyskałam kontrolę nad brzuchem, skorygowałam postawę i pozbyłam się bóli w kręgosłupie. Choć dzieci nie biorą udziału w tych treningach, to jednak i dla nich płynie z tego pewna nauka – rodzice też potrzebują zadbać o swoje zdrowie i dobrą formę. Jeżdżą z nami i starszaki opiekują się młodszymi dziećmi żebym mogła maksymalnie dobrze wykorzystać czas treningu.

Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Dowiedz się wiecej Pliki cookies to niewielkie pliki tekstowe przechowywane przez przeglądarkę internetową na urządzeniu użytkownika) m.in. do analizy statystycznej ruchu, dopasowania wyglądu i treści strony do indywidualnych potrzeb użytkownika. Pozostawiając w ustawieniach przeglądarki włączoną obsługę plików cookies wyrażasz zgodę na ich użycie. Jeśli nie zgadzasz się na wykorzystanie plików cookies zmień ustawienia swojej przeglądarki. Akceptuję